Çarşamba, Mart 25, 2009

Firmin: Hümanist entel serseri


"...Nasıl bir soytarıyım ben ya. Gülüyorum ağlamak için; aslında ağlamayı da beceremezdim. Gülmeyi de beceremiyorum ya. Sadece kafamın içinde gülebiliyorum. Orada da kahkahalarım gözyaşlarımdan bile acı..."


"...Doğal olarak daha önceden aile efradımı görmüştüm ve sanırım onlara bakarak kendi görünüşümü de tahmin etmeliydim. Fakat o kadar önemli noktalarda birbirimizden ayrışıyorduk ki görünüşünmüzün de farklı olacağını tahmin e tmiştim; safça bir tahmin olduğunu anladım. Sonuçta kendimi ilk görüşüm sıradan bir fareyi görmekle aynı değildi. Çok daha kişisel ve acı bir deneyimdi. Shunt veya Pewee'nin iğrenç suretlerine bakmak kolay olsa da kendimin benzer haline bakmak korkunçtu. Bu acının yoğunluğunun kibrimle eşit orantıda olduğunu fark ettim ama bu beni daha büyük bir hayal kırıklığına itti. Sadece çirkin değil bir de kibirliydim, kibirli olduğum için aynı zamanda gülünçtüm de..."

1 yorum:

İyi-Kötü dedi ki...

Keyifle okuduğum bir kitaptı. (: